maandag 22 november 2010

Hieronder weer een waargebeurd verhaal van elder van Stokkom. Als moeder had ik het nu wel zo prettig gevonden als ze meer zouden fietsen, maar dit had ook in Nederland kunnen gebeuren denk ik. Schrik niet, want ondanks de waarschuwing deed ik dat wel.

Hallooooooo allemaal. Niet om jullie bang te maken maar we hadden afgelopen vrijdag een klein ongelukje met de auto. Maar door de bescherming van een engeltje leven we beide nog. Jullie vragen je natuurlijk af wat is er gebeurd?

Nou, we hadden een hele dag zitten plannen en gebeld met onderzoekers en hard gewerkt en we waren beide behoorlijk moe en opgebrand. We besloten nog een verwijzing te contacteren die een uur rijden weg was.
Dus wij in de auto en hop naar de verwijzing. Onderweg was de auto behoorlijk koud dus hadden we de verwarming behoorlijk hoog gezet. En een beetje muziek erbij. (Elder Hawker gebruikt muziek om in slaap te vallen) En zo reden we effe. Ik was een beetje aan het dagdromen van de moeheid toen ik bemerkte dat de auto een beetje erg veel naar rechts ging.
Ik was helemaal wakker toen ik zag hoe we met 90-100 km per uur op een grote drempel/verhoging afstormden.

Het eerste wat ik dacht was, hahahaha heb je hem weer met ze geintjes.
Want hij doet dat wel eens vaker en dan brengt hij de auto net op tijd weer op koers en roept, Spaß! Ik kwam er achter dat het geen geintje was toen onze auto op twee wielen geworpen werd, omdat de rechterkant door de hobbel in de lucht gelanceerd werd. Ik had hem net op tijd wakker met mijn: "Elder Hawker waar ben je mee bezig", schreeuw zodat hij weg kon sturen en dat we een dikke paal op tien centimeter net misten.

We hadden een kapotte band die ik effe snel vervangen had. Mensch wat ben ik blij dat ik in de jongemannen gezeten heb en dat ik vroeger zoveel gemold heb en weer gerepareerd.
Elder Hawker was in shock en ik voelde me ook niet zo goed. Maar wat wil je. Ik kon al bijna gaan kiezen of ik gecremeerd of begraven wou worden. En ik heb nog niet eens een Donorformulier ingevuld.

Zover mijn gekke ervaringen.

Love you all, Elder van Stokkom.

Ohja, btw. iedereen is toegestaan om mij op mijn mail te schrijven. Ik
mag alleen niet terug mailen.
Dus voel je je geroepen om me een mail te schrijven en include je adres
en dan schrijf ik je a.s.a.p. terug. ronan.van.stokkom@myldsmail.net